vain [i v3in ]    (¼øÀ§: 1917 - Áß3 ¼öÁØ)  
¶æ ¹«ÀÍÇÑ,ÇêµÈ
Mean Not yielding the desired outcome; fruitless.
ÆÄ»ý¾î vainness  [¸í]
vanity  [¸í]
¿¹¹® 1. She was vain about her beauty. (±×³à´Â ÀÚ±âÀÇ ¹Ì¸ð°¡ ÀÚ¶ûÀ̾ú´Ù)
2. a vain hope (ÇêµÈ Èñ¸Á)
3. a vain effort (ÇêµÈ ³ë·Â)
4. a very vain man (¸÷½Ã ÀÚ¸¸½ÉÀÌ °­ÇÑ »ç¶÷)
5. vain titles (Çã¸í)
¡¡