eminent
[
i
3mqnqnt
]
(¼øÀ§:
6315
- °í3 ¼öÁØ)
¶æ
Çü) Àú¸íÇÑ
Mean
Towering or standing out above others; prominent.
ÆÄ»ý¾î
eminence [¸í]
eminently [ºÎ]
¿¹¹®
1. She was
eminent
for her piety. (±×³à´Â ½Å¾Ó½ÉÀÌ ±í±â·Î À¯¸íÇß´Ù)
2. an
eminent
writer (Àú¸í ÀÛ°¡)
¡¡