befall [i bif9:l ]    (¼øÀ§: 8228 - ´ëÇÐ ¼öÁØ)  
½ÃÁ¦ befell¡¼i`f3l¡½ - befallen¡¼i`f9:lqn¡½
¶æ (³ª»Û ÀÏÀÌ) »ý±â´Ù
Mean To happen to.
¿¹¹® 1. A misfortune befell him. (ºÒÇàÀÌ ±×¿¡°Ô µéÀÌ´ÚÃÆ´Ù)
¡¡